BEKERWEDSTRIJD TRIO 1
Elk jaar doet Trio met veel optimisme mee aan de bekerwedstrijden van de Utrechtse schaakbond. En hoewel het er soms om spant, verliest Trio jaar op jaar in de eerste ronde. Zo ook dit jaar. Deze keer was de tegenstander Oud Zuijlen. Al voor de aanvang was de schaaksterkte van beide teams zo verschillend dat de uitkomst eigenlijk al voor het begin vaststond. Niettemin werd het toch nog een interessante wedstrijd en boeiender dan de uiteindelijke uitslag vermoedde. Trio verloor weliswaar met 3,5 tegen een halve punt, maar daar zag het in het begin nog niet zo naar uit. Aan het vierde bord behaalde als eerste Floris Bongaerts een verdienstelijk gelijkspel tegen zijn veel sterkere tegenstander. Vervolgens duurde het nog een hele tijd voordat de andere partijen beslist werden. Als eerste verloor Hans van Dijk die tegen twee vrijpionnen geen antwoord had. De aan het eerste bord spelende Maarten Remkes moest vervolgens een toren offeren om aan mat te ontkomen, maar daarmee was de partij zo goed als verloren. Resteerde nog Chris van Meer aan het derde bord. Maar toen deze een loper moest weggeven, werd ook deze partij opgegeven. Volgend seizoen gaat Trio het opnieuw weer eens proberen.
Verdienstelijk gelijk spel 2e viertal
Het tweede viertal heeft afgelopen maandagavond met wat moeite In zijn
seizoenstart gelijkgespeeld tegen Kijk Uit uit Oudewater. Aan Guido
Galesloot lag dat niet. Integendeel hij speelde aan het vierde bord
een prachtige aanvalspartij. Zijn tegenstander gebruikte weliswaar
heel veel tijd, maar deze werd op een bord met bijna nog alle stukken
zo tegen de muur gezet dat hij opgaf. Hierop volgde aan het derde bord
de gebruikelijke remise van Bert de Weerd. Misschien had er voor Bert
meer ingezeten, maar met de remise en nog twee partijen te gaan leek
het op een Meernse zegen uit te draaien. Maar daarna ging het snel
mis. Robert Ploemen had op het eerste bord geen effectief antwoord op
het tactische spel van zijn tegenstander, waardoor alle druk op de
teamcaptain Jan van Oort aan het tweede bord kwam te liggen. Deze
stond inmiddels wel wat minder, maar had veel meer tijd dan zijn
tegenstander. Jan moest uiterst zorgvuldig spelen om in het eindspel
niet ten onder te gaan. Het scheelde maar een haar, maar het werd
uiteindelijk remise en daarmee werd het gelijkspel een feit.